Energiebesparing en informatieplicht per 1 juli 2019

Om met die laatste te beginnen: voor grotere ondernemingen geldt een verplichte vierjaarlijkse energieaudit. Grotere ondernemingen zijn ondernemingen waar meer dan 250 personen werken en met een jaaromzet van € 50.000.000 óf een balanstotaal van € 43 miljoen of meer. De Tijdelijke Regeling verplicht wél tot onderzoek, maar niet tot uitvoering van bepaalde energiebesparende maatregelen.

Een verplichting om maatregelen te treffen staat wél in artikel 2.15 Abm. Voor inrichtingen met een energieverbruik vanaf 50.000 kWh en/of 25.000 kuub aardgas (of aardgasequivalenten) geldt dat zij verplicht zijn alle energiebesparende maatregelen te nemen met een terugverdientijd van vijf jaar of minder. Die terugverdientijd moet worden berekend op het niveau van de inrichting, en dus niet op het niveau van de branche, zo oordeelde de Raad van State in een uitspraak over het afdekken van de koelvakken van Aldi supermarkten.

Voor zowel bedrijven als overheid is het vaak lastig om de exacte terugverdientijd te berekenen. Die is namelijk afhankelijk van veel variabelen. Daarom wordt in de praktijk gewerkt met zogeheten ‘erkende maatregelen’: voor veel branches staan in Bijlage 10 van de Activiteitenregeling milieubeheer allerlei (technische) maatregelen beschreven. Als een bedrijf alle voor zijn branche beschreven erkende maatregelen heeft getroffen, wordt dat bedrijf geacht te voldoen aan artikel 2.15 Abm. De Erkende Maatregelenlijsten worden per 1 juli 2019 geactualiseerd.

In 2017 bleek dat het resultaat voor energiebesparing nogal achterloopt op de doelen uit het Energie-akkoord. Kennelijk wordt de energiebesparingsverplichting van artikel 2.15 Abm niet voldoende nageleefd. Daarom worden bedrijven per 1 juli 2019 verplicht – voor het eerst op 1 juli 2019 en daarna om de vier jaar – aan het bevoegd gezag (meestal B&W) te melden welke energiebesparende maatregelen zij hebben getroffen. Dat kunnen erkende maatregelen zijn maar ook maatregelen die niet op de Erkende Maatregelenlijsten staan. Die melding geschiedt overigens niet rechtstreeks aan het bevoegd gezag, maar loopt – digitaal – via de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland. Niet melden is een economisch delict waarop volgens de Wet op de economische delicten een geldboete van maximaal € 20.750 staat.

Met deze informatie kan het bevoegd gezag dan gericht en effectief artikel 2.15 Abm handhaven. Wel vraag ik mij af hoe bevoegde gezagen – vaak gemeenten – al die duizenden meldingen zullen gaan verwerken als zij daarvoor geen extra mensen en middelen kunnen inzetten.