Een euthanasieverklaring en het levenstestament
Recentelijk kwamen in het AVRO/TROS programma “EenVandaag” de euthanasieverklaring en het notariële levenstestament aan bod. Een aan het woord komende huisarts, en ook de journalist, vroeg zich de waarde van een euthanasieverklaring in een notariële akte af, nu deze evengoed onderhands (dus niet notarieel) “aan de keukentafel” kan worden opgeschreven.
Daarbij leek het alsof het levenstestament alleen ziet op een euthanasieverklaring terwijl dit volstrekt niet het geval is. Het levenstestament is vooral bedoeld voor het kunnen verrichten van zakelijke (vermogensrechtelijke) handelingen in het geval de volmachtgever daartoe zelf niet (meer) in staat is. Een voorbeeld is het regelen van bankzaken. De kracht van de notariële akte is dat deze, in tegenstelling tot de onderhandse verklaring, dwingende bewijskracht geeft omtrent de identiteit van de persoon in kwestie, de datum en de inhoud van de verklaring. Degene die wordt geconfronteerd met het levenstestament (zoals een bank) weet dus zeker dat de daarin opgenomen verklaringen op een bepaalde datum door de betreffende persoon zijn afgelegd. Bij een onderhandse, zelfgeschreven verklaring hoeft dat niet het geval te zijn met een niet gewenst resultaat tot gevolg.