Niets menselijks is ons vreemd

De werkgeversaansprakelijkheid van artikel 7:658 Burgerlijk Wetboek is een vergaande bescherming van de werknemer. Kort samengevat is de werkgever op grond van het voornoemde artikel aansprakelijk wanneer de werknemer aantoont dat hij (1) als werknemer, (2) tijdens de uitoefening van zijn werkzaamheden (3) schade heeft geleden. Over elk vereiste van art. 7:658 BW kan een blog an sich worden gewijd, maar in dit blog wordt stil gestaan bij de vergaande werkgeversaansprakelijkheid en het per abuis niet verzekerd zijn.

De werkgever kan zich enkel van aansprakelijkheid disculperen wanneer hij aantoont dat hij heeft voldaan aan zijn zorgplicht of dat er sprake was van opzet of bewuste roekeloosheid aan de zijde van de werknemer. De rechtspraak toont aan dat de lat voor beide escapes hoog ligt. De bewijslast van deze escapes rust ook op de werkgever en daarin komt de vergaande bescherming van de werknemer eveneens tot uiting. Door lid 4 van art. 7:658 BW geldt deze vergaande bescherming overigens ook voor vrijwilligers en bijvoorbeeld flexwerkers. De positie van de werkgever is bij een bedrijfsongeval dus verre van gunstig.

Wanneer zich een bedrijfsongeval voordoet heeft dit vaak een grote impact. Nadat de eerste hulp is verleend en men van de grootste schok is bijgekomen wordt vaak de verzekeraar of de tussenpersoon gebeld om het ongeval te melden. Gelukkig zijn veel bedrijven goed verzekerd en vallen de financiële consequenties van het ongeval mee. Maar wat als blijkt dat de verzekeraar geen dekking geeft? Dit gebeurt helaas met enige regelmaat.

Bij veel bedrijven wordt gewerkt met heftrucks, palletwagens en kranen. Veel werkgevers beseffen zich niet dat dit motorrijtuigen zijn in de zin van de Wet aansprakelijkheid motorrijtuigen. Ook al worden deze voertuigen alleen op het terrein zelf gebruikt, hebben ze geen kenteken en komen ze niet op de openbare weg, het is en blijft een motorvoertuig waarvoor een wettelijke aansprakelijkheidsverzekering (WA-verzekering) afgesloten moet worden. Veel werkgevers zijn in de veronderstelling dat hun Aansprakelijkheidsverzekering voor Bedrijven, de zogenaamde AVB-polis, wel dekking biedt voor zulke ongevallen. Echter, de AVB-polis kent een standaard uitsluiting voor schade veroorzaakt door motorvoertuigen. Wordt uw medewerker aangereden door een heftruck, dan biedt de AVB-polis voor deze schade dus geen dekking. Als werkgever kan dit voor een behoorlijk vervelende situatie zorgen die erg in de papieren loopt. Ondanks dat al die jaren keurig de premie is betaald zou de werkgever zelf de volledige schade van de werknemer moeten vergoeden.  Een ongeval met letselschade tot gevolg brengt vaak een hoge schade met zich mee.  Daar zit je als werkgever niet op te wachten maar wat kun je daartegen doen?

Ondanks dat het een standaard uitsluiting betreft wordt het door een tussenpersoon nog regelmatig vergeten om een werkgever op dit risico te wijzen. In die situatie kan het zinvol zijn om juridisch te laten beoordelen of de assurantietussenpersoon hier mogelijk een beroepsfout heeft gemaakt. Als dat het geval is kan de werkgever zijn claim, die en gevolg is van het niet verzekerde ongeval, ‘doorschuiven’ naar de tussenpersoon. Deze had immers moeten adviseren om dit risico ook te verzekeren. De zorgplicht van de tussenpersoon is volgens de rechtspraak best vergaand. Als verweer kan aangedragen worden dat de werkgever het advies niet opgevolgd zou hebben, maar dan ligt die bewijslast juist weer bij de tussenpersoon en niet bij de werkgever. Dan zijn de rollen omgedraaid en trekt deze, of zijn beroepsaansprakelijkheidsverzekering, waarschijnlijk aan het kortste eind. Soms komt de werkgever dan alsnog (financieel) met de schrik vrij.

Heeft zich in uw bedrijf een bedrijfsongeval voorgedaan waarvoor de verzekeraar geen dekking biedt?
Laat een van onze specialisten er eens naar kijken om na te gaan of dit standpunt juist is of dat u wellicht een escape hebt richting uw tussenpersoon of verzekeraar.