Samenwerken in de zorg
Het Intergraal Zorgakkoord (IZA) heeft als doel om de zorg voor de toekomst goed, toegankelijk en betaalbaar te houden. Om dit doel te bereiken stuurt het IZA aan op het samenwerken tussen zorgaanbieders, ook wel netwerkzorg genoemd. In het recent verschenen Advies sectoroverstijgende prestatie van de Nederlandse Zorgautoriteit en Zorginstituut Nederland wordt geconstateerd dat door het invoeren van sectoroverstijgende prestaties samenwerken makkelijker gaat en opschaling wordt bevorderd.
Samenwerken kan op veel verschillende manieren. Een veel voorkomende manier is het sluiten van een samenwerkingsovereenkomst tussen verschillende zorgaanbieders. Het grote voordeel van samenwerken op basis van een samenwerkingsovereenkomst is dat iedere partij haar zelfstandigheid niet hoeft op te geven.
In de praktijk merken wij dat zorgaanbieders vanuit vertrouwen en een gedeelde ambitie samenwerken. Maar ook valt ons op dat zorgaanbieders bij het aangaan van deze samenwerkingsovereenkomsten van tijd tot tijd onvoldoende aandacht hebben voor de juridische aspecten van een dergelijke samenwerking. In een wereld waar steeds meer wordt vastgelegd kunnen zorgaanbieders zich het risico niet permitteren om samenwerkingen niet goed en volledig in een overeenkomst vast te leggen.
Belangrijke punten voor in een samenwerkingsovereenkomst
Belangrijk is om te beseffen dat uit de Governancecode Zorg 2022 voortvloeit dat de principes uit die code ook doorwerken in samenwerkingsverbanden. Dit brengt met zich mee dat afspraken over het bestuur en toezicht ten aanzien van eigen en gedeelde verantwoordelijkheden en gezamenlijke doelen moeten worden vastgelegd in de samenwerkingsovereenkomst.
Verantwoordelijkheidsverdeling
In de Handreiking Verantwoordelijkheidsverdeling bij samenwerkingen in de zorg van de KNMG zijn twaalf aandachtspunten geformuleerd voor de verantwoordelijkheidsverdeling. Het doel van de verantwoordelijkheidsverdeling is dat het voor de betrokken zorgverleners duidelijk is wie wat doet, wie wat moet doen, wie waarvoor verantwoordelijk is en wie aanspreekpunt is bij vragen. Hiervoor is van belang om te kijken wanneer en op welke wijze zorgverleners informatie met elkaar delen.
Gecombineerde klachtenbehandeling
Uit de Wkkgz vloeit voort dat een klachtenregeling in een gecombineerde klachtenbehandeling moet voorzien in het geval de klacht samenhangt met zorg die een ander verleent. In de samenwerkingsovereenkomst zullen dan ook afspraken vastgelegd moeten worden over een gezamenlijke klachtenafhandeling.
Financiële afspraken
Tussen de zorgaanbieders moet voorts duidelijk zijn wie wat mag declareren en wanneer. En, op welke wijze de gedeclareerde zorg onderling wel of niet aan elkaar wordt vergoed. Ook dit moet in de samenwerkingsovereenkomst worden vastgelegd.
Daarnaast is het relevant om vast te leggen welke investeringen gedaan moeten worden. Indien deze investeringen tijdsinvesteringen zijn dan is het goed om te bespreken of hieraan toch een financiële waarde toegekend kan worden. Op welke wijze gaan partijen om met de uittreding van één van de samenwerkende zorgaanbieders.
In iedere overeenkomst is het uiteraard belangrijk om vast te leggen op welke wijze partijen uit elkaar kunnen gaan, wat partijen kunnen/mogen als de andere partij niet conform de overeenkomst presteert en op welke wijze de aansprakelijkheid wel of niet onderling wordt geregeld.
Conclusie
Het IZA heeft zo te zien de nodige gevolgen voor de vast te leggen afspraken bij een samenwerking. Wilt uw zorginstelling een samenwerking aangaan met een andere zorgverlener? Onze specialisten kunnen u hierbij van dienst zijn.
