Compensatie transitievergoeding bij ontslag langdurig arbeidsongeschikte werknemer definitief

De wet houdt in dat werkgevers die aan een langdurig arbeidsongeschikte werknemer een transitievergoeding hebben betaald (of het dienstverband met wederzijds goedvinden hebben beëindigd en een beëindigingsvergoeding aan de werknemer hebben betaald), dat bedrag kunnen terugkrijgen van het Algemeen Werkloosheidsfonds. Daartoe kunnen zij te zijner tijd een verzoek doen aan het UWV. De idee is dat werkgevers daarvoor zes maanden de tijd hebben vanaf het moment waarop de volledige vergoeding aan de werknemer is betaald.

In een concept regeling zijn nadere regels opgenomen over de wijze waarop aan de procedure uitvoering zal worden gegeven, de termijn waarbinnen een werkgever een aanvraag moet indienen, et cetera. De ministeriële regeling is nog niet definitief.

De compensatie kent twee grenzen. Zo zal de vergoeding van het Algemeen Werkloosheidsfonds nooit meer bedragen dan het bedrag dat de werkgever tijdens maximaal 104 weken ziekte aan loon aan de werknemer heeft doorbetaald. Daarbij gaat het om het door de werkgever betaalde brutoloon in de zin van de Wet op de loonbelasting. Doorgaans zal de transitievergoeding lager zijn dan het aan de werknemer doorbetaalde bruto loon, zodat de transitievergoeding vaak voor volledige vergoeding in aanmerking zal komen.

Daarbij kan de compensatie niet méér bedragen dan de hoogte van de transitievergoeding waarop de werknemer aanspraak heeft op de eerste dag na het einde van het tijdvak waarin de werkgever het loon moest doorbetalen. Houdt een werkgever het dienstverband van een werknemer na het verstrijken van de loondoorbetalingsverplichting langer in stand dan wettelijk gezien nodig was (de werkgever houdt het dienstverband met andere woorden ‘slapend’), en beëindigt hij de arbeidsovereenkomst later alsnog, dan komt het bedrag waarmee de hoogte van de transitievergoeding in de tussentijd is gestegen voor zijn eigen rekening en risico.

Wanneer de wet precies in werking treedt, is nog niet duidelijk. De laatste beoogde invoeringsdatum is 1 april 2020. Hoewel het dus nog even duurt voordat de wet in werking treedt, kunnen werkgevers daarop nu alvast anticiperen. De wet zal namelijk terugwerken tot 1 juli 2015. Alle tussen 1 juli 2015 en de inwerkingtredingsdatum van de wet (vermoedelijk 1 april 2020) betaalde transitievergoedingen aan werknemers wiens arbeidsovereenkomsten wegens langdurige arbeidsongeschiktheid zijn geëindigd, kunnen werkgevers terugvragen. Zoals het er nu naar uitziet moet dat vóór 1 oktober 2020 gebeuren.

Een goede documentatie is ‘key’ om de transitievergoeding terug te kunnen krijgen. Bij de aanvraag tot compensatie van de transitievergoeding zal het UWV te zijner tijd vermoedelijk de volgende documenten en gegevens willen ontvangen:

• de arbeidsovereenkomst van de betrokken werknemer;
• in geval van opzegging van de arbeidsovereenkomst: de beschikking waaruit blijkt dat het UWV toestemming heeft verleend voor opzegging van de arbeidsovereenkomst wegens langdurige arbeidsongeschiktheid;
• in geval van ontbinding van de arbeidsovereenkomst: de beschikking van de kantonrechter;
• in geval van een beëindiging met wederzijds goedvinden: de beëindigingsovereenkomst. Aan te raden is in dat geval om tevens een verklaring van de bedrijfsarts te verkrijgen waaruit blijkt dat de arbeidsovereenkomst van de werknemer wegens langdurige arbeidsongeschiktheid en het ontbreken van passend werk kan worden beëindigd;
• in voorkomend geval de beschikking van het UWV op de aanvraag voor een WIA-uitkering;
• een overzicht van het tijdens ziekte doorbetaalde loon.

Om geen onnodig risico te lopen en zeker te weten dat u aan alle voorwaarden voldoet, is het aan te raden u vooraf goed te laten informeren, alvorens daadwerkelijk tot het beëindigen van een arbeidsovereenkomst met een langdurige arbeidsongeschikte werknemer en toekenning van de transitievergoeding over te gaan.