Gelden Web Content Accessibility Guidelines (WCAG) voor jouw overheidsorganisatie?

Achtergrond

Het Tijdelijk Besluit digitale toegankelijkheid overheid geeft uitvoer aan EU Richtlijn 2016/2102. De richtlijn is mede geïnspireerd op het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de rechten van personen met een beperking. Een meerderheid van de lidstaten van de Europese Unie heeft zich daarbij ertoe verbonden om passende maatregelen te nemen die personen met een beperking op voet van gelijkheid met anderen de toegang te garanderen tot onder meer informatie- en communicatietechnologie. Het Tijdelijk besluit is de indirecte grond voor WCAG-toegankelijkheidsverplichtingen van overheidsinstellingen.

Op grond van artikel 3 van het Tijdelijk besluit moeten overheidsinstellingen hun websites en mobiele applicaties toegankelijk maken voor personen met een beperking conform de Europese standaard EN301549. De standaard zet uiteen ten aanzien van welke functionaliteiten welk resultaat moet worden behaald en doet daartoe voorstellen. Hierbij wordt de koppeling met de WCAG gemaakt.

Verplichtingen en deadlines

Overheidsinstellingen dienen op dit moment te voldoen aan WCAG 2.1.

Indien in de toekomst een nieuwere versie van de WCAG wordt gepubliceerd, zullen overheidsinstellingen pas verplicht zijn daaraan te voldoen, wanneer een wijziging of vervanging van de standaard volgens de procedure van artikel 6 de Richtlijn volgt. De wijziging zal daarna voor de toepassing van het Tijdelijk besluit gelden met ingang van de dag waarop aan de betrokken wijziging uitvoering moet zijn gegeven.

Via deze procedure heeft de Europese Commissie bij het Uitvoeringsbesluit EU 2018/2048 de stap van WCAG 2.0 naar WCAG 2.1 gemaakt door EN 301 549 V2.1.2. (2018-08) aan te nemen ter vervanging van versie V1.1.2. (2015-04).

De concrete verplichting die hieruit volgt is dat per 23 september 2020 alle websites conform de norm moeten functioneren en per 23 juni 2021 alle mobiele applicaties. Daarbij moet niveau A+ danwel AA worden behaalt. Per overheidsinstelling moet daarover een toegankelijkheidsverklaring zijn opgemaakt, op grond van artikel 4 Tijdelijk besluit.

Betrokken overheidsorganisaties

Het Tijdelijk besluit richt zich op overheidsinstanties, welke in artikel 1 Begripsbepaling worden gedefinieerd als de staats-, regionale of lokale overheidsinstanties, publiekrechtelijke instellingen of samenwerkingsverbanden. Onder samenwerkingsverbanden moet worden verstaan “verbanden bestaande uit één of meer van deze overheidsinstanties of één of meer van deze publiekrechtelijke instellingen die worden opgericht met het specifieke doel te voorzien in andere behoeften van algemeen belang dan die van industriële of commerciële aard.”

Uitgezonderde instellingen

Overheidsinstanties kunnen op grond van artikel 3 lid 4 van het Tijdelijk besluit onder de toegankelijkheidsverplichtingen uit indien het realiseren van deze verplichting een onevenredige last met zich meebrengt. Non-conformiteiten moeten vervolgens worden vermeld in de toegankelijkheidsverklaring en een alternatief moet worden geboden.

Uitgezonderde content

Het Tijdelijk besluit maakt een onderscheid in verschillende typen content. Zo is onder andere live content uitgezonderd van de toegankelijkheidsverplichtingen. Waarbij content het “geheel aan informatie dat een instantie via een website of mobiele applicatie wil overbrengen” betreft. De kern van de betekenis hier zit in de term “overbrengen” en ruime uitleg van de term brengt mee dat al de gepubliceerde informatie er onder valt, maar een enge uitleg van de term zou zich beperken tot informatie gericht op de burger. In lijn met deze uitleg ligt ook de betekenis van mobiele applicatie in het Tijdelijk besluit, die richt zich namelijk slechts op apps “met het oog op gebruik door het algemene publiek.” Welke content precies wel of niet is uitgezonderd staat in artikel 2 van het Tijdelijk Besluit.

Verweer en handhaving

Wat gebeurt er als een overheidsinstelling niet voldoet aan de toegankelijkheidsvereisten?

Er is geen specifieke toezichthouder op de toegankelijkheid van websites. De Minister verzorgt het toezicht. Op basis van de Wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte 2003 (WGBH/CZ), kan iemand wel aanspraak maken op gelijke toegang.

Artikel 2a eerste lid stelt dat het verbod van onderscheid mede inhoudt dat degene, tot wie dit verbod zich richt, gehouden is naar gelang de behoefte doeltreffende aanpassingen te verrichten, tenzij deze voor hem een onevenredige belasting vormen. Eenzelfde formulering als in het voornoemde Tijdelijk besluit is te vinden. Ter specificatie van de plicht uit artikel 2 stelt artikel 2a dat tenminste zorg moet worden gedragen voor de algemene toegankelijkheid voor personen met een handicap of chronische ziekte. In dit kader richt artikel 5b eerste lid onder b zich direct tot de overheid, nu het onderscheid verbiedt bij het aanbieden van of verlenen van toegang tot goederen of diensten door de openbare dienst.

Indien een overheidsinstelling de aanpassingen niet verricht kan men een klacht indienen bij het College voor de rechten van de mens, schadegevallen daargelaten. Het College kan onderzoeken of een onderscheid is of wordt gemaakt als bedoeld in de WGBH/CZ of gehandeld is in strijd met artikel 2 van deze wet. De artikelen 10, 11, 12, 13, 22 en 23 van de Wet College voor de rechten van de mens zijn van overeenkomstige toepassing.

Een drempelvrij internet

Bij iWink vinden ze dat elke huurder, patiënt, klant of burger een website moet kunnen gebruiken zonder drempels. Daarom ontwikkelen zij al hun websites conform de toegankelijkheidseisen en helpen ze klanten op weg om ook de content drempelvrij aan te bieden.

Ook jouw organisatie kan bijdragen aan een drempelvrij internet. Bijvoorbeeld door in vijf stappen je website drempelvrij te maken.