The Ricardian contract: slimmer dan een smart contract

Maar wat nu als er een programmeerfout in het smart contract is gemaakt? Stel dat het smart contract niet werkt of leidt tot een gevolg dat niet was beoogd.

Anders dan bij de meeste traditionele contracten biedt een smart contract geen inzicht in de context waarin het is gemaakt. Wat was de bedoeling van de maker? En wat mocht de andere partij verwachten? De uitleg van een smart contract kan tot grote moeilijkheden leiden.

Hoewel het wel vaststaat dat smart contracts enorme voordelen hebben boven het traditionele “papierwerk” – omdat de uitvoering nu eenmaal geautomatiseerd wordt – zijn er ook duidelijke nadelen. Het ontbreekt in het algemeen aan inzicht in de context en bovendien aan de nuance van het zorgvuldig gekozen woord.

Hiervoor bestaat een oplossing die veel ouder is dan blockchain en die even slim als eenvoudig is: het Ricardian contract.

Het is vernoemd naar de Britse econoom David Ricardo (1772-1823), die onder andere internationale handelstheorieën predikte.

Een Ricardian contract is in feite een traditioneel opgemaakte overeenkomst, althans voor wat betreft de tekst en structuur, die wordt versleuteld door middel van cryptografische algoritmen; het wordt gehasht.

Het Ricardian contract kan zo ‘meeliften’ in de blockchain. Mocht het op enig moment binnen ‘de ketting’ wenselijk of noodzakelijk zijn om de oorspronkelijke afspraken van de blockchain-toepassing te achterhalen, dan kan dat. De deelnemer in de blockchain dehasht het Ricardian contract en heeft de beschikking over een ‘semi-traditioneel’ contract. Dat contract is niet alleen door een IT’er, maar ook door de deelnemer (en de advocaat en de rechter!) te lezen en begrijpen.

Heeft u vragen over Ricardian contracts? Het blockchainteam van PlasBossinade staat u graag te woord.